Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

Η Μικρά Ασία, ήταν έλξη αρχαίων λαών και πολιτισμών, η Ελληνική παρουσία ήταν έντονη  ήδη από την Μυκηναϊκή εποχή. Στα παράλια της Μικράς Ασίας, εγκαταστάθηκαν και δημιούργησαν αποικίες, κυρίως Ελληνικά φύλα, όπως: Ιωνικά, Αιολικά, Δωρικά. Ασχολήθηκαν με το εμπόριο και τις τέχνες και κατάφεραν να δυναμώσουν την παρουσία του Ελληνικού Πολιτισμού.

Οι αποικίες που δημιουργήθηκαν ήταν η  Σμύρνη, η Μαγνησία, η Μίλητος, η Έφεσος, η Αλικαρνασσός και άλλες.

Διασκορπισμένος ήταν στη περιοχή της Ανατολίας ο μικρασιατικός ελληνισμός.

Πιο έντονη τη παρουσία του Ελληνικού στοιχείου την συναντούσες  στη Σμύρνη, που ήταν και το κέντρο της Μικράς Ασίας και τον 19 αιώνα είχε χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μεσογείου. Για τους Μικρασιάτες η Σμύρνη ήταν το μεγαλύτερο πολιτιστικό, εθνικό και οικονομικό κέντρο.

Ο μικρασιατικός ελληνισμός χωρίστηκε σε τέσσερα βασικά μέρη, Πόντος, Ιωνία, Καππαδοκία και Προποντίδα.

Ο Ελληνικός πληθυσμός ήταν οργανωμένος σε κοινότητες – ομάδες, για να δημιουργηθούν αυτές οι κοινότητες – ομάδες βασικό ρόλο έπαιζε η θρησκεία.

Για αυτό και η κεφαλή που περιλάμβανε την κοινότητα με τους ‘Έλληνες ορθοδόξους, ήταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Η συνολική δύναμη του Ελληνικού στοιχείου στη Μικρά Ασία δεν μπόρεσε ποτέ να καθοριστεί, γιατί πότε δεν υπήρξαν αξιόπιστες πηγές και στατιστικές.

ΑΡΕΤΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ