91 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Τιμούμε σήμερα, μετά 91 χρόνια, τα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής, η οποία ήταν το αποτέλεσμα της υποτέλειας των ελληνικών κυβερνήσεων της εποχής εκείνης στα οικονομικά, πολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα των τότε μεγάλων δυνάμεων, και κυρίως των Άγγλων, που κυριαρχούσαν στην περιοχή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής.

Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού και οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με την οικονομική διείσδυση της Γερμανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία οδήγησαν σε συστηματικούς διωγμούς του ελληνικού στοιχείου που διήρκεσαν από το 1913 ως τη Μικρασιατική Εκστρατεία, ενός πολέμου που κατέληξε να εξυπηρετήσει για άλλη μια φορά τα συμφέροντα των ξένων, και που οι πολιτικοί  της «Μεγάλης Ιδέας» είχαν δημαγωγικά παρουσιάσει σαν ιερό πόλεμο των Ελλήνων.

«Ο Κεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού», έγραψε στα απομνημονεύματά του ο Ουΐνστον Τσόρτσιλ, για αυτό που σήμερα ξεδιάντροπα έφτασε να αποκληθεί «συνωστισμός».

Έχει ειπωθεί, ότι το Γένος δεν έχασε τότε απλώς ένα τμήμα του, αλλά στην κυριολεξία, απώλεσε τον μισό εαυτό του. Σε όλες τις εποχές της ιστορίας μας, η Μ. Ασία αποτελούσε το ένα από τα δύο βάθρα του Ελληνισμού.

Μετά το 1922, έχει μείνει το ένα μόνο βάθρο, η κυρίως Ελλάδα, και για αυτό σήμερα μας χτυπάνε.

Η σφαγή της Σμύρνης συγκλόνισε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.

Η απόβαση στη Σμύρνη ήταν η αρχή της εθνικής μας τραγωδίας. Είναι γνωστά τα νούμερα, αλλά είναι προφανές πως χρειάζεται να τα υπενθυμίζουμε: : 50.000 νεκροί και 75.000 τραυματίες στρατιώτες . Πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πανάρχαιες εστίες των προγόνων τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς.

Η τότε εποχή παρουσιάζει μεγάλες αναλογίες με τη σημερινή. Και τότε και τώρα οι ευθύνες των πολιτικών για την καταστροφή είναι μεγάλες.

Όταν ο Στεργιάδης ανακοίνωσε στον νεαρό τότε πολιτικό Γεώργιο Παπανδρέου την επερχόμενη καταστροφή, δέχτηκε την ερώτηση: «Γιατί δεν ειδοποιείτε τον κόσμο να φύγει;» Η απάντηση του «Έλληνα αρμοστή Σμύρνης» ήταν η εξής: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα»!

Ε, λοιπόν οι πρόσφυγες πήγαν στην Αθήνα. Και ανέτρεψαν τα πάντα. Εκβιομηχάνισαν την Ελλάδα, εκσυγχρόνισαν την οικονομία και την κοινωνία της, έδωσαν λαμπρές προσωπικότητες στην επιστήμη και στα Γράμματα.

Κι αυτοί οι άνθρωποι, εκείνοι που γλύτωσαν μεν από το τούρκικο λεπίδι, και ήλθαν στην Ελλάδα για να ξαναστήσουν τη ζωή τους εξαρχής και να δώσουν τον αέρα εκείνον στην πατρίδα μας που την έκανε σύγχρονη χώρα, πρέπει επίσης να έλθουν σήμερα στη μνήμη μας, μαζί με τους υπόλοιπους νεκρούς προγόνους τους και προγόνους μας.

Και πέραν αυτού, ας πούμε ότι δεν θα αφήσουμε τις πολιτικές σκοπιμότητες και τα ξένα συμφέροντα να μειώσουν ούτε κατ’ ελάχιστον το μέγεθος της ιερής μνήμης τους.

Και μακριά από κομματικούς διχασμούς και μικροπολιτικές σκοπιμότητες «Μείνετε Έλληνες. Είστε Έλληνες και όχι Ευρωπαίοι, οι Ευρωπαίοι μας πρόδωσαν! Θυσιαστήκαμε για το Χριστό και για την Πατρίδα, για το Σταυρό και για την Ελλάδα. Χριστός και Ελλάδα, Ελλάδα και Χριστός!»

Η τελευταία αυτή προτροπή, δεν είναι δικά μου λόγια. Είναι τα λόγια μιας μεγάλης ελληνίδας μικρασιάτισσας, μιας σπουδαίας συγγραφέως, Της Διδώς Σωτηρίου!

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ